تعیین تجزیه پذیری و اثر گیاه کاکوتی بر قابلیت هضم ماده خشک، جمعیت میکروبی شکمبه و فراسنجه های خونی گوسفند دالاق

این آزمایش به­منظور بررسی اثر گیاه کاکوتی بر قابلیت هضم ماده­خشک، جمعیت میکروبی شکمبه و فراسنجه­های خونی گوسفند در دو آزمایش جداگانه انجام شد. در آزمایش اول ترکیبات شیمیایی، تولید گاز و تجزیه­پذیری ماده­خشک کاکوتی با استفاده از سه رأس قوچ فیستوله­گذاری شده تعیین شد. آزمایش دوم با استفاده از 9 رأس بره نر یک­ساله نژاد دالاق در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار شامل سطوح صفر، 25 و 50 گرم در روز برای هر رأس دام انجام شد. قابلیت هضم ماده­خشک با دو روش خاکستر نامحلول در اسید و جمع­آوری کل مدفوع محاسبه شد، همچنین با روش کشت میکروبی جمعیت باکتری­های بی­هوازی، باکتری­های اسید لاکتیکی و کلی­فرم­ها ارزیابی شدند. نتایج حاصل از آزمایش اول نشان داد که تولید گاز 7/23 میلی­لیتر در 200گرم ماده­خشک و نرخ تجزیه پذیری 074/0 میلی­لیتر در ساعت به­ازای 200 گرم ماده­خشک بود. فراسنجه­های تجزیه­پذیری شامل a، b، c، a+b و تجزیه پذیری موثر ماده­خشک در سرعت­های عبور 2، 5 و 8 درصد به ترتیب برابر با 2/32، 73/29، 03/0، 0/62، 83/49، 4/43، 5/40 درصد بود. در آزمایش دوم کاکوتی تأثیر معنی­داری بر قابلیت هضم ماده­خشک جیره با روش خاکستر نامحلول در اسید نداشت ، اما در روش جمع­آوری کل مدفوع تیمار حاوی سطوح مختلف کاکوتی باعث افزایش قابلیت هضم ماده­خشک نسبت به شاهد شد (05/0>p). سطوح مختلف کاکوتی اثر معنی­داری بر ph، کلی­فرم­ها و جمعیت پروتوزوآها نداشتند، اما کمترین جمعیت باکتری­های بی­هوازی و اسید لاکتیکی در تیمار شاهد مشاهده شد. سطوح مختلف کاکوتی قبل و بعد از خوراک­دهی اثر معنی­داری بر گلوکز، تری­گلیسرید و کلسترول سرم خون نداشتند. به­نظر می­رسد افزودن کاکوتی به جیره می­تواند موجب بهبود قابلیت هضم ماده­ خشک جیره و جمعیت میکروبی شکمبه شود.